Geplaatst op
De Prunus Laurocerasus Etna, oftewel Laurierkers is van het Prunus geslacht waar zeer veel bomen en struiken onder vallen. Onder dit geslacht vallen bijvoorbeeld ook de Prunus avium, oftewel kersenboom en de Prunus domestica, oftewel pruimenboom. Hoewel de naam laurierkers doet vermoeden dat de plant familie is van het bekende keukenkruid, is dit niet het geval. De bladeren lijken op laurier, maar de planten zijn zeker geen familie van elkaar.
De Prunus Laurocerasus Etna is een winterharde, groenblijvende plant die vaak ik een haag wordt geplaatst. Hij staat echter ook erg mooi als enkele plant in een border. Vooral wanneer wordt gekozen voor een Prunus Laurocerasus Etna op stam. De Prunus Laurocerasus Etna wordt uiteindelijk ongeveer 150 cm hoog en kan wel 80 cm breed worden.
Blad en bloem
Kenmerkend voor de Prunus Laurocerasus Etna zijn de eivormige, diepgroene, glanzende bladeren. De uitloop van nieuw blad is echter rood van kleur. Deze kleur steekt mooi af tegen de donkergroene kleur van het oudere blad. De bladeren van de laurierkers worden uiteindelijk ongeveer 12 cm lang.
De laurierkers heeft een bloeiperiode van mei tot en met juni. In deze periode krijgt de laurierkers weinig opvallende, witte bloemen. De bloemen van de Laurierkers hebben een opvallende geur. Na de bloeiperiode krijgt de laurierkers rode bessen. Deze worden later in het seizoen zwart van kleur. De zwarte bessen worden graag gegeten door vogels, maar zijn giftig voor mensen. Hoewel het gif pas bij hoge doseringen gevaarlijk wordt is het wel belang om op te letten met kleine kinderen. Wanneer de Laurierkers na het bloeiseizoen wordt teruggesnoeid verschijnen er over het algemeen geen bessen.
Standplaats en onderhoud
De Prunus Laurocerasus Etna is een makkelijke plant en heeft weinig onderhoud nodig. De Laurierkers staat het liefste in de volle zon of halfschaduw. De plant doet het goed op vrijwel alle grondsoorten maar is wel wat gevoelig voor natte voeten. Het is dus wel belangrijk dat de bodem goed waterdoorlatend is.
Na de bloeiperiode, dus eind juni, kan de Laurierkers gesnoeid worden. In deze periode kun je de plant ook gelijk bemesten. In het voorjaar kunnen de dode takken weg gehaald worden die tijdens de vorstperiode zijn ontstaan. Bij het snoeien is het van belang om gebruik te maken van een snoeischaar en geen heggenschaar. Als de bladeren worden doorgeknipt ontstaan er namelijk lelijke, uitgedroogde randen. Daarnaast is het belangrijk om niet te snoeien op een zeer zonnige dag. Dit om te voorkomen dat gesnoeide takken in gaan branden.